Op de fiest naar Gibraltar

Zondag 9 mei. Wij waren gisteren echt uitgewoond. De route voor vandaag bekijkend kwamen wij tot de conclusie dat wij waarschijnlijk van de route af moesten om een slaapplaats te vinden indien wij niet direct naar Beaune zoudenkunnen fietsen. Beaune zou weer ongeveer 135 – 145 Km worden. Te veel dus. In het hotel kwamen wij nog een paar Belgen tegen die wij bij Hoegaarden ook al hadden zien fietsen. Zij vertelden dat zij niet het Ardennentraject hadden genomen, maar een nieuwe route verder door langs de Maas. Zij vonden het Ardennentraject veel te zwaar om ongetraind te fietsen. Hebben wij wel gedaan dus! Enige trots maakte zich zeker van ons meester. De Belgen op moderne Santos fietsen, wij op verouderde hybridefietsen van een jaar of 10 oud.
Goed, ’s morgen weer vroeg weg en daar het zondag was eerst langs de bakker want je weet nooit (overigens zijn de winkels sowieso op zondag ’s middags dicht). Langres uit liet mijn Garmin ons een beetje in de steek. Waar moesten wij nu de stad uit om de route weer op te pakken? Uiteindelijk de verkeerde afdaling genomen, de route lag aan de andere kant van de heuvel, en onze benen waren nog niet echt in goeden doen. Met een boog, en daarmee een alternatieve weg kiezend, hebben wij de route weer opgepakt, dit niet nadat wij nog een klimmetje moesten doen waarbij wij beiden voor het eerst echt van de fiets af moesten om de laatste meters lopend af te leggen. Was dit de rekening van gisteren?
Hierna ging de reis eigenlijk zeer voorspoedig, een ligt glooiend landschap en de zon brak een beetje door. Het windjack kon voor korte duur uit, de zonnebril op. Vervolgens langs het kanaal Champagne – Bourgogne. Een prima weg met, zoals jullie inmiddels weten, geen grote hoogte verschillen. De lucht betrok rond een uur of 13.00, net toen wij een drankje dronken langs de weg. Jawel de regenkleding kon weer aan. Het viel nog wel mee in eerste aanleg. Lekker doorfietsend legden wij weer heel wat KM’s af. De lucht werd steeds donkerder. Het fietspad langs het kanaal was inmiddels veranderd in een grindweg. Zo’n weg waar later weer een nieuwe laag asfalt op gestort zou moeten worden. Maar door de regen was het hier wel zompig geworden. Ruim 10 Km lang was het net of er iemand aan je bagagedrager trok. Misschien was een helling van een paar Km wel een beter gevoelo geweest. Toch zat ook hier het tempo er goed in.
Daar wij afgesproken hadden niet naar Beaune te rijden, hadden wij wat grotere plaatjes buiten de route om aangeduid als plaatsen met een mogelijkheid tot overnachten. Via internet hadden wij de vorige avond niet veel kunnen vinden, maar daar moets het toch kunnen lukken om een slaapplaats te vinden. Vanaf een uur of 16.00 uur had een mogelijkheid tot overnachten ook dan ook al onze aandacht. Het ging inmiddels ook steeds harder regenen. Geheel weggezonken in onze regenkleding buffelden wij door. Nog steeds niets gevonden. Ongeveer 10 Km buiten de route hadden wij een “grote plaats” gezien. Wij wisten dat hier ook een hotel was. Hhier naar toe dus. Daar aangekomen was het hotel ……….. DICHT. Een paar getatoeëerde motorjongens van wie wij nog wat verdere informatie probeerden los te krijgen wensten ons veel succes, maar wisten geen ander alternatief dan naar Dijon door te fietsen. Dit was nog ongeveer 25 Km verder op. Nog enkele dorpen en grotere gehuchten hebben wij in de stromende regen aangedaan. Uiteindelijk gingen wij als volleerde tijdrijders in de gutsende regen over een drukke D weg en kwamen om 18.30 uur, na 134 KM, en ruim 35 Km omgefietst te hebben, in een hotel in Dijon aan. Wij hadden het wel gehad kan ik je zeggen. Je had het gezicht van de receptionist moeten zien toen ik binnen stapte om naar een kamer te informeren. Drijf nat, de verwarming in het hotel deed het niet zodat kleren drogen een speciale opdracht bleek, checkten wij in. Hoe wij eruit zagen kan je misschien wel raden. Douchen en de stad in voor ons verdiende biertje en maaltijd. Welnu alles bleek gesloten, zondag is bijna alles kennelijk dicht in deze stad. Uiteindelijk, na 2 á 3 Km lopen een Ierse pub gevonden waar wij iets konden drinken en waar de barman het goed vond dat wij een pizza in zijn kroeg zouden eten die wij konden halen bij een Domino´s (take away pizza). Om 11.30 uur lagen wij opgelucht in bed.

Maandag 10 mei. Niet vroeg opgestaan. De wekker ging op de normale tijd, maar wij waren niet echt in beweging te krijgen. Het weer was ook nog niet al te uitnodigend. Uiteindelijk stonden wij rond 10.30 uur klaar voor vertrek. Eerste de vaste remedie, fourageren dus. Hierna de stad uit langs de weg waar langs wij waren binnen gekomen. De lucht was weer dreigend, eigenlijk hier en daar wel git zwart. Langs de D weg van gisteren weer op tempo en nu lijnrecht terug naar onze route. Na 21 Km pakten wij de route weer op. Een paar regenspetters was ons deel tot dan toe. Wij hadden reeds afgesproken dat wij naar Beaune zouden fietsen en vroeg een hotel op zoeken om de was te doen en op een terras te zitten. Tijdens deze maar 60 Km brak zelfs de zon door en heb ik voor het eerst in korte broek op de fiets gezeten. Heerlijk, en dat tocht ook zo lekker door, kan ik je vertellen. Beaune is een kleine maar mooie stad. Na een paar stops, wij hadden toch alle tijd, fietsten wij zo het centrum in. Via de Tourist Information vonden wij een oud hotel direct naast het centrum. Het is hier fantastisch. Volkomen jaren `50, of misschien is het nog wel eerder. Mevrouw de hotellier is denk ik >80 jaar. De was gedaan en in een soort schuur te drogen gehangen, hopend dat het op tijd droog is. Hierna de stad in voor ons traditionele verdiende biertje. Lekker op een terras gezeten, het was echt lekker weer.
Aan het eind van de middag kwam natuurlijk nog wel de bekende `douche van boven`, dit keer lijkend op een tropische moessonbui, maar verder was het prima. Bij een biertje besproken dat wij onze ambitie misschien toch iets moeten bijstellen na nu 10 dagen voornamelijk regen en kou. Het beviel ons vandaag eigenlijk uitstekend, zo´n korte rit. Als wij niet naar Gibraltar zouden rijden maar gewoon direct naar Malaga zou ons dat ong. 500 Km schelen. Dit betekent dat wij vanaf nu ongeveer 75 KM per dag zouden hoeven te fietsen. Een aantrekkelijk alternatief. Voor nu hebben wij na 10 dagen reeds bijna 1000 Km achter de wielen. Ben benieuwd wat voor morgen ons traject wordt.

Dinsdag 11 mei. ’s Nachts was het weer behoorlijk gaan regenen. ’s Morgens tijdens het opstaan dreven de bellen letterlijk over straat. Onze fietskleding was nog nauwelijks droog. Zwart was de lucht. Douchen en rustig ontbijten dan maar. Het weer knapte niet echt, of misschien is het beter om echt niet te zeggen, op. Beiden zaten wij er toch aangeslagen bij. Gisteren van een ontluikend zonnetje geproefd, vandaag weer “back to normal”. Wat zouden wij doen. Wij hadden reeds afgesproken naar Cluny te rijden, dit is iets meer dan 75 Km. Maar dat met dit weer! Wij hadden het erover om een dag extra in Beaune te blijven. Daar ons hotel geen Wifi had heb ik naar huis gebeld en gevraagd de weersverwachting voor Frankrijk te bekijken. Joe heeft uitstekend en gedailleerd werk verricht. Heel precies wist Joe te vertellen dat – het was nu dinsdag – er een kans was dat zaterdag of zondag a.s. het weer zou verbeteren. Tot die tijd zou het weer zeker in Frankrijk zeer onbestendig zijn. De regengrens lag nu ten zuiden van de lijn Madrid. Een dag blijven hangen in Beaune in de hoop op beter weer was daarmee geen optie. Onze dame van het hotel, later ondersteund door haar man, ondersteunden deze conclusie. Wij konden nog wel een dagje blijven maar dat zou ons niet veel helpen.
De moed zonk ons daarmee diep in de fietsschoenen. Dit alles betekende met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nog ongeveer 5 dagen regen. En dit na al 10 dagen en bijna 1000 KM in de regen te hebben gefietst. Als het miezerde vonden wij het al droog!
Doorrijzen met een trein naar b.v. Zuid-Frankrijk was geen optie, in een hotel blijven zitten en wachten op beter weer evenmin. Ondanks het feit dat wij eigenlijk zeer slecht weer hebben gehad, bleef onze stemming onderling goed. Maar onze tocht was toch geen prestigeproject of een of ander project om jezelf te bewijzen? Het moest wel leuk blijven werd onze conclusie. Enigszins teleurgesteld waren wij wel, maar eigenlijk was voor ons het enige juiste besluit om, althans voor nu, even te stoppen met fietsen door Frankrijk. De trein naar Leiden konden wij nog diezelfde middag boeken. Dit hebben wij dus gedaan. Lekker droog thuis zitten met alle comfort en mogelijk later, misschien al volgende week, bij beter weer het besluit nemen de route weer op te op te pakken is dan zo genomen. Het is dus zeer goed mogelijk dat jullie Arjan of mij de komende dagen weer ergens in de buurt zien. Toch voelen wij ons GEEN WATJES!