Op de fiets naar Milaan

Omdat de plaatsing van het eerste verslag niet goed is gegaan nu nog maar een keer alles.

Fietstocht van Leiden naar Milaan

Woensdag 11 mei.
Alles gisteren ingepakt. Toch enigszins onrustig gaan slapen. Heb ik eigenlijk altijd wel de avond voor vertrek. Met Arjan afgesproken om 9.00 uur te vertrekken, wij moesten toch wel een stukje fietsen; het eerste hotel was geboekt in Oirschot zo’n 120-130 km van Leiden. Ook het hotel in Maastricht was overigens van te voren geboekt. Hadden wij tenminste een doel en wat Km’s voor de boeg de eerste 2 dagen.
Het vertrek werd nog opgeluisterd, naast Trees, door de aanwezigheid van Joe en Peter Thielen. Peter wilde zeker weten dat wij vertrokken, zo gaf hij aan. Maar ik wil Peter weer zeer bedanken met de hulp die hij heeft gegeven bij het aan elkaar knopen van routes en tracks, zodat wij weer zorgeloos het pijltje op de Garmin tot aan Milaan achterna kunnen fietsen. Peter klasse en nogmaals bedankt.
Het eerste traject ging voor ons over een bekend traject, nl. dat van vorig jaar richting Schoonhoven, langs de Vlist. Altijd mooi! Vervolgens nog een heel stuk richting Breda, om daarna richting Tilburg af te buigen. Alle déjà vue’s achter ons latend. Het Groene Hart achter ons latend, de Alblasserwaard (denk ik) een beetje slingerend door kleine dorpjes trok aan ons voorbij Wij fietsten gemoedelijk deze mooie dag, totdat ik aan Arjan aangaf stiekem bij 30 tussensprints mijn wiel net iets eerder over de streep had gedrukt bij de plaatsnaambordjes dan Arjan. Ik dacht dat een stier kon briesen, nou Arjan kan dat beter. Ik heb hem hierna drie bordjes laten winnen, om daarna de draad weer op te pakken. Eindstand eerste dag was 36-3.
De route uitgezet via de programmatuur van Garmin was prima. Echt door het groen gereden vanaf Leiden tot Oirschot. Na 122 Km zaten wij rond 16.30 uur bij café Wildenman op het terras. Pas na een paar verdiende biertjes gingen wij op zoek naar ons hotel. Hotel Artisan, waar ik een paar jaar geleden met het gezin ook een keer ben geweest. ‘s Avonds ook nog een gezonde salade genuttigd bij de Wildenman en vroeg naar bed.

Donderdag 12 mei
Vroeg weer op. Hotel Artisan is in deze tijd van het jaar gericht op de handelsreiziger o.i.d. Het ontbijt was uitstekend, maar van 6.00 tot 8.30 uur. Voor ons prima, maar als je echt vakantie hebt en wil uitrusten???.
Vandaag de route naar Maastricht, maar niet voordat wij onze lunch hadden gescoord.Het was uitstekend fietsweer. Iets minder zonnig en iets meer tegenwind. Het Brabantse land is wel heel mooi om doorheer te fietsen. Bos, heide en bij Drunen ook duinen. Het landschap begon steeds meer te golven, de wind trok ook steeds meer aan.
Dit betekende dat de benen tijdens de laatste km’s gevoeld werden. Maar de route was weer mooi, met nog een stukje door België. Maar mij vrienden aldaar weten niet altijd hoe zij de fietser moeten plezieren. Een niet aangegeven wegopbreking bracht ons weg van het pondje wat wij weer moeten hebben om de Maas over te komen naar Maastricht. Even de Garmin op een grotere afmeting gezet en de weg richting pont was zo gevonden. Nu zitten wij, alweer geheel voldaan op het Botel, straks de stad in, naar café De Bobbel en nog even eten. Morgen op naar België.

Vrijdag 13 mei (dag 3)
Gisteren het verslag op het terras van het Botel in Maastricht geschreven, waar ik waarschijnlijk e.e.a. verkeerd heb gesaved. In elk geval stond het verslag niet zo op de site zoals ik het bedoeld had. Daarom heb ik het verslag vanmorgen, toen ik dit ontdekte, enigszins aangepast. Ik zal het geheel nogmaals op de site zetten.
Het Botel is wel een echt minimaal hotel. Met z’n twee staan in de kamer is iets benauwd. Ook de bedden zijn wat smal en klein. Geen aanrader dus. Best om te slapen dus.
Op naar het eten!! Met Trees had ik vorig jaar mosselen gegeten in “De Gulden Clock”, een Lunchroom – lijkt als inrichting een beetje op het oude Bernsen in de Breestraat in Leiden – in de Wyckerbrugstraat in Maastricht (direct over de St. Servaasbrug na 50 mtr. links). Dat was toen echt boven verwachting, dus ik wilde daar wel weer heen. Arjan was snel overgehaald. Het was aspergetijd en wij storten ons op de Asperges met gepocheerde zalm, alweer top. Voor iedereen die in de toekomst een paar dagen Maastricht doet een echte aanrader; schappelijke prijs, top kwaliteit. Beetje reclame mag hoop ik, heb ik ook beloofd aan de gastheer.
Daarna nog even de stad in, café De Bobbel bezocht en nog enkele etablissementen waar het weer goed toeven was. Wat is Maastricht toch leuk.

Vanmorgen vroeg op. Rond half zeven waren wij wel uitgeslapen in ons muffe hok. De route samen met Arjan uitgezet en een hotel in Bütgenbach geboekt, ongeveer 90 vanaf Maastricht. Moest goed te doen zijn leek ons. Onze route ging eerst nog even door het Limburgse land. Het klimmetje op de Bemelerberg zullen mijn fietsvrienden wel herkennen. Via Gulpen, Epen en Slippenaeken verlieten wij Nederland. Wij hadden er al zo’n 20 km opzitten in het almaar glooiende Limburgse land. Sommige klimmetjes herkende ik wel van ons jaarlijks fietsweekeinde, begin juli. Toch kan ik wel verklappen dat het op de racefiets, en dan ook nog zonder bagage, een stuk gemakkelijker is dan op onze hybride fietsen. Maar zeker niet geklaagd, het weer was weer fantastisch, zeker een goedmakertje voor vorig jaar. In België gingen de glooiingen over in Franstalige – en Duitse glooiingen. Soms over goed begaanbare wegen, regelmatig over onverharde grindwegen. Onze indruk was wel dat wij veel geklommen hebben. Zo nu en dan een stevige klim, een echte kuitenbijter. Kortom een heerlijke dag, mooie afstand en nu weer een lekker hotel waar wij nu lekker aan het bier zitten. Morgen naar Vianden. , . . .