Op de fiets naar Milaan

Zaterdag 14 mei (dag 4).
Het hotel gisteren was prima, evenals het avondeten en het ontbijt. Vanmorgen nog even het verslag op internet gezet en Arjan heeft nog even zakelijke mail beantwoord. Rond half 10 verlieten wij het hotel, klaar voor een nieuwe dag. In de planning stond Vianden, dit was ongeveer 85 Km verder op de route. Goed te doen dus. Vanuit Butgenbach vrijwel direct een paar venijnige klimmetjes, maar daarna zou onze beloning voor onze klimarbeid van gisteren geïncasseerd kunnen worden; zo’n 30 km vals plat naar beneden. Zoef dat ging lekker, en dat ook nog door een mooie omgeving. Het Ardennen/Eifelplateau is het hoogste punt van België. Alleen de frisse wind speelde ons parten, totdat daar ineens, wij waren natuurlijk wel gewaarschuwd door onze reisgids (boekje van Paul Benjaminse), er een behoorlijke klim aan kwam, over een afstand van ongeveer 3 km. Wij moesten fors omhoog, de benen werden alvast getest voor wat nog komen gaat in de Elzas en natuurlijk de Alpen. Langs de rivier de Our ging het via België, Duitsland, weer België en Duitsland richting Vianden in Luxemburg. Beetje glooiend, zo nu en dan een kuitenbijter, Vianden is een oud plaatsje met een soort burcht er hoog boven uit stekend. Het is nu weekeinde dus veel motorrijders en racefietsers houden ons op onze route gezelschap, evenals de bejaarden die dit soort streken als hun vakantieoord hebben bestempeld. Zo maar weer eens naar een terras opzoeken voor ons biertje en natuurlijk een rondgang door de stad. Even kijken waar we zijn. Het hotel was prima, midden in het centrum met een NL dame achter de bar. Zij bleek samen met een fransoos eigenaresse te zijn van deze toko, Soort bruin café met bruin hotel daar boven.

Vianden zelf is dus een typisch Ardennen toeristendorpje. Rijd je geen motor of ben je niet op de fiets, dan ben je zeker in de buurt van de pensioengerechtigde leeftijd, Zeker in deze tijd komt dat, zoals eerder aangegeven, tot uiting. Lekker een echt goede pizza gegeten, de prijzen van de overige restaurants beviel ons niet zo, en weer redelijk op tijd richting kamer. Vianden stond rond 21.00 uur nog niet echt op ontploffen deze zaterdagavond.

Wel reeds de route voor de volgende dag vastgesteld. Een rit van ong. 110 km naar Kédange sur Canner. Deze rit is over wat meer km’s gepland dan dat wij in de eerste planning hadden, maar dat heeft met de hotelkosten te maken. In de buurt van de Moessel is alles gewoon veel duurder. Een stukje doortrappen helpt dan echt.

Zondag 15 mei 2011 (dag 5).
Vanmorgen ging de wekker rond 7.00 uur weer af. Het was niet echt aantrekkelijk buiten, dus wij bleven nog even liggen, temeer dat de winkels in het altijd bruisende Vianden pas om 9.00 uur open gingen om onze lunch te scoren. Dit was nog een les van vorig jaar, altijd zo snel mogelijk de lunch in de tas!. Voor vertrek werd duidelijk dat onze reserve gerechtvaardigd was; het regende pijpenstelen. De regenkleding maar boven in de fietstassen opgeborgen en op naar het ontbijt. Vertrek om 9 .00 uur en na de inkopen op weg. Het was weer droog, maar wel behoorlijk fris. De lange fietsbroeken waren weer opgediept vanuit de tassen evenals de shirts met de lange mouwen. Ook de fietshelm maar opgezet met deze gladde vochtige wegen. Het ging weer om beurten via Duitsland en Luxemburg over mooie wegen Sauer (Saar??), maar steeds de drukke wegen vermijdend. De wegen glooiden, het was echt aangenaam om te fietsen. Slechts één moesten wij echt op de pedalen duwen om de kam over te komen richting de Moessel. Onderweg was het weer soms dreigend, uiteindelijk twee keer de regenkleding uit de tas gehaald, maar verder fietsen wij gelukkig tussen de buien door. De route was mooi, maar de conclusie was wel dat er in Luxemburg niet veel te doen is als je nog niet bijna dood bent. Frankrijk lonkte. Via Schengen, jawel van het verdrag, reden wij Noord Frankrijk in. Van vorig jaar wisten wij als dat je hier niet moet zijn als je nog niet depressief bent. Het fietsen ging lekker, ons doel reeds bepaald, dat was in dit soort omgeving een geruststellend gevoel. Waar vind je überhaupt een slaapplaats als je hier niet bekend bent. Nog even een afslag langs de Moessel voordat wij verder land inwaarts zouden gaan voor het laatste stuk. Hier had het net, over een pad direct langs de rivier, behoorlijk geregend. Een grote modderbende was ons deel. Mijn fiets heeft nieuwe banden met een nog diep profiel. Dat bleek nu een nadeel. De modder bleek in het profiel hangen en kwam uiteindelijk tussen de remmen, maar ook tussen mijn derailleur te zitten. Ik riep tegen Arjan dat ik mijn fiets wilde schoonmaken om erger te voorkomen. Dit riep wel enige hilariteit op. Ik was al begonnen om met gras de modder van de tandwielen te verwijderen. Arjan had nergens last van dus het kwartje viel niet direct totdat hij mij zag staan met dat gras tussen de tandwielen. Uiteindelijk met een oude tandenborstel en wat water uit een plas de klus geklaard. Verderop ook nog even een tuinslag gebruikt van een man die de tuin aan het sproeien was. Probleem opgelost. Nu zitten wij in een Logis de France in Kédange sur Canner waar weer Internet is, dit in tegenstelling tot gisteren. Nu gezien dat Ajax kampioen is, leuk voor volgend seizoen. Wij zijn nu al weer ruim 500 km gevorderd, een gemiddelde van iets meer dan 100 km per dag. Morgen bewust terugschalen naar 75 km o.a. vanwege de weersverwachting, maar ook om niet te vroeg in Milaan aan te komen. Morgen naar Mittersheim, misschien dat wij daar een Elzaswijntje kunnen nuttigen. Ik heb gemerkt dat er weer diverse volgers zijn van mijn geschrijf. Ik vind het leuk de reacties te lezen, maar denk niet persoonlijk op alle reacties te reageren. Vat dit niet persoonlijk op, maar de avond lokt.