Op de fiets naar Milaan

Ik was even vergeten het verslag van gisteren, donderdag, te plaatsen. Daarom nu dus.

Donderdag 26 mei 2011 (dag 16)
Vanmorgen bij het wakker om 7.30 worden was het al een beetje duidelijk. Het was zwaar bewolkt. Niet getreurd wij hadden nog alle tijd, met een dag van ongeveer 75 km voor ons. Tijdens het ontbijt gutste de regen naar beneden. Was dit een stuwingregen of zou dit de hele dag duren. Bij vertrek was het weer droog maar toch de schoenovertrekken en een windjack aangetrokken. Om te beginnen met natte voeten vanwege opspattend regenwater is geen feest. Het was zeer vochtig maar droog bij vertrek. Maar zoals al de hele trip, klaarde het snel op bij het verlaten van het hooggebergte. Het ging vetreder rustig naar beneden langs rechte Italiaanse wegen waar kraak nog smaak aan was. Dit duurde zo’n 20 km tot vlak voor Campo, waar wij via allerlei kleine weggetjes langs het Lago di Mezzoa gingen fietsen. Het weer was ons inmiddels ook goed gezind, dus koffie op een terras gedronken en de route voor vandaag nog even bestudeerd. Via een verbindingsweg ging het verder richting Lago di Como. De route ging regelmatig langs het meer, dat was echt prachtig. In de dorpjes waar wij doorheen kwamen was een vreemd soort spanning. Ineens zagen wij de routeaanduiding voor de renners ven de Giro d’Talia! Met andere woorden, wij reden een stukje van de route van vandaag. In Bellano heb ik een fel roze promotiepakket van de Giro gekocht. Wat een trofee!. Hier werd ons ook duidelijk dat de weg snel zou worden afgesloten i.v.m. de koers. Nog even doorgetrapt naar Varenna, daar waar wij de pont over het Lago di Como zouden nemen richting Bellágio, en vervolgens hier op de doorkomst van de renners gewacht. Natuurlijk smaakte de lunch tijdens het wachten als vanouds. Toch duurde het wachten nog best lang, de exacte doorkomsttijd was nog niet geheel duidelijk, maar deze verrassing wilden wij ons niet laten passeren. Opeens was het zoef, veel foto’s nemend, en de karavaan was voorbij voordat wij iets gezien hadden, anders dan het beeld van onze camera’s. Toch was dit fantastisch leuk. Wat een toetje. Voorts hoorden wij dat a.s. zondag in Milaan de finish is met een individuele tijdrit. Hebben wij in Milaan ook weer een mooi programma! Mooi toch. Zoals aangegeven vervolgens met de veerboot naar de andere kant van het Lago. Toch ook een leuke belevenis. Dit soort pontjes varen af en aan over het hele meer. Binnen 5 minuten komt zo’n boot aan, alle verkeer er af en er weer op, en weer weg. Vanaf Bellágio ging het even strak omhoog om vervolgens weer geleidelijk, langs een echt mooie rustige weg, af te dalen richting Lecco. Wel moesten wij nog even door 2 tunnels van resp. 2.2 km en 1.6 km. Dit was niet zo’n aangename bezigheid. Wij maar fietsen in die donkere gaten, gelukkig hadden licht zodat wij enigszins zichtbaar waren. Na ong. 75 km. kwamen wij bij ons hotel vlak bij Lecco aan. Wij hebben een kamer, met balkon, met uitzicht over het weer. Wat een onverwacht cadeautje was deze dag weer geworden. Morgen op naar Milaan, het laatste stukje op de fiets.

Hierna vrijdag, zie eerder verslag.